Deniz Acılarla Kıvranıyor
Deniz acılarla kıvranıyor
Medeniyetler seyretmekte
Uygarlık mermileriyle delik deşik
Kül olmuş mavi
Güçlüler kendi kaderlerini
Yazdığını zannetmekte
Bize gelince hiç gelme
Başlangıç noktasını bir bulsak
Gideceğiz ileriye
Bulsak ne olacak
Böyle giderse
Ortak kaderimiz yok olmak neticede
Nasıl kahrolmam halimize
Nasıl dertlenmem
Yorma kendini söyle rüzgarlara
Kulağıma fısıldadıkların
Olmasın son sözlerin
Nasıl kirletebildik seni
Nedir bu hırs bu öfke
Mavistanım
Hastasın kıpırdama
Nasıl sırt çevrildi bu güzelliğine
Senden yaşamanı istiyorum
Benim için artık
Yanıbaşında bile olmak yeter
Ama neden böyle olduk
Bu hale nasıl geldik
Herbirimiz sorsak artık
Dürüstçe kendimize
Ne yaptık ne yapmadık
Ne yapmalıydık
Neredeydi aklımız
Neredeydi mavi yürekler nerede
Bunları anlatmaya başla öğretmenim
Okulda çocuklara
İnanmayacaksınız ama
Deniz affetmeye hazır
Belki bir gün onun istediği gibi
Olma ihtimalimiz
Beni tek teselli eden
Budur yoksa perişan halimiz
Can çekişen şahanem
Sık dişini bir mucize gelecek
Hakkımız mı bizim olmayan
Geleceği öldürmek
İşbaşı yaptım ben
Maviden neferim
Sana iş dedim diye
Sakın üzülme mavistanım
Ben işimi çok severim
Bak tam sayısını bilemem ama
Yüzleri denize dönük
En az on çocuk
Sallıyorlar ellerinde keyifle
Mavili boya kalemleri
Şimdiden öğreniyorlar
Seni düşleyip düşünmeyi
İnanması zor ama
İşte onlar
O küçücük çocuklar
Emek verip kurtaracaklar seni
Talip ÖZCENGİZ
Y.D.O Güverte 1982 / Amatör Yazar – Şair
Uzak Yol Kaptanı
