MAVİSTAN
Beni tutsak eden karalar
Denizde kabuk bağlamış yaralar
Deniz bak kaçıp kaçıp geliyorum sana
Okyanus sesleri getirdim hasta yatağına
Hani var ya o mavi ümit kandili
Artık bende de yağı bitmekte
Ahşap denizlerin ıslak yelkenleri
Eski rüzgarların eseceği yok gibi
Küskün mavi sinsi-kötü ellerde
Kirlettiler dünya- alem önünde
Sildim biraz Mavistanı
Biraz da ağlayan gemilerin yüzünü
Kor kömürler dost balıklar
Ekmekler hem sıcak hem sabırsız
Sana bakarak bir-iki lokma bir kadeh
Bir kadeh de hatıralardan
Hadi kızgın insanlar durmayın siz
Akşam vakti yürüyün beton evlerinize
Uzadı taziye diye gelmiştim aslında ben
Kal dedin diye kalıvermişim ikiletmeden
Ben denizin MAVİ misafiriyim
Yüreğim tutulmuş gidemem
Talip ÖZCENGİZ
Y.D.O Güverte 1982 / Amatör Yazar – Şair
Uzak Yol Kaptanı
