Deniz YazılarıKöşe YazılarıTalip Özcengiz

O Bir … Neydi !?

Azgın dalgalar gecenin koyu karanlığında kayalara bütün gücüyle abanıyor, yorgun sahilin yaşlı kayaları gözükmeye başlar başlamaz yeniden bindiriyordu. Rüzgar herşeyi önüne katmış sağır edici şarkılar söylüyordu. Dalgaların sesi yavaşladığında rüzgarın da sesi biraz azalıyordu. Öfkeli bir denizci gibi, ne zaman ne yapabileceğini tahmin
etmek çok zordu. Ani ve çıldırmış halleri onu her zaman çok şaşırtıyordu. Bazen ağlayan küçük bir çoçuk, bazen meydan savaşı kazanmış bir komutan edası vardı sesinde.

Bu resmi kim ne zaman nasıl yapmıştı. Bu ne güç bu ne ihtişamdı !?
Denizin ne kadar çok yüzü vardı.Yeryüzünde başka hiçbir şey bu kadar
şaşırtıcı değildi. Her bir damlasında varoluşdan beri bütün yaşadıkları ve içinde yaşattıklarından vardı. O herşey idi.

Bir efsaneyi yaşamak ve onun her haline tanık olmak onu farklı yapıyordu. Korkuyla karışık sonsuz sevgisi ve saygısı hiçbir zaman azalmamış hatta zaman geçtikçe artmaya başlamıştı. Dayanılmaz gibi gözüken yalnızlık zaman zaman bütün benliğini sarsa da yaşama ve hayata adanmış asil görevi bütün üzüntülerini ve hasretlerini siliyordu.

Beklemek ve sabır ona hayatı ve düşünmeye öğretmişti. İçinde beslediği ve büyüttüğü güzel duygular zamanla kendisine olan saygısının artmasını sağlamıştı. Herşeyi duyuyor ve herşeyi hissediyordu. Tek yapması gereken şey içindeki ışığı hep açık tutmaktı. Geceleri yıldızlarla elele tutuşmak onu yoruyordu ancak günboyu dinleniyor ve güneşi yolcu ettikten sonra hayatı tekrar kucaklıyordu. Çok uzaklardan danseden bir yıldız göz kırpmaya başlamıştı. Aradan saatler geçtikçe artık göz kırpmaktan yorulan yıldız gecenin içinde bir kıvılcıma dönüştü.
Kıvılcım gitgide büyüyordu çünkü ona yolladığı selamı almıştı. Artık denizin tanrısı o kıvılcımla beraberdi ! Gücünü onlara göstermek istememiş ve bereketini onlara vermeye devam edeceğini bildirmişti !

Kıvılcım büyüdü, gelişti, önünden geçti, küçüldü ve gözden kayboldu !

Tatlı bir deniz şarkısı mırıldanmaya başladı !

Böyle zamanlar işini çok seviyordu ! Kutsal görevi, yüzlerce yıldır aynı
yerde olsa da onu özgür kılıyor ve ona kim olduğunu anımsatıyordu !

O bir DENİZ FENERİYDİ …!!

Talip ÖZCENGİZ
Y.D.O Güverte 1982 / Amatör Yazar – Şair
Uzak Yol Kaptanı

talocukos@hotmail.com

 

Etiketler

İlgili Makaleler

Başa dön tuşu
Kapalı
Kapalı