Bu bahar her yer çoştu da
Heryer hoştu da
İçimdeki kuraklık nedir
Ben anlamadım
Denize sordum
Nedir içimi kavuran susuzluk
Çöl rüzgarlarından cevap geldi bu sefer
Meğer şiirsiz bırakmışım bendeki beni
Dalıp gitmişim başdöndüren bahara
Haykıran ağaçlardan kuşlardan
Bir sürü çiçekten böcekten
Duyamamışım sesini
CANSUYU verdim yalıboyunda
Birkaç satırla
Dikkat etmek lazım
Böyle çok ölen olmuş bizim buralarda
Boğazda
————————–
Denizde
Buğulu gözler hiç kurumaz
Hep ıslaktır
Yaralar kabuk bağlamaz
Onca tuzu yakar yüreğini
Hem acıtır hem korur
Çarptıkça rüzgar dalgalarını
Beyaz kaşlar beyaz kirpikler boyar yüzüne
Denizde
Ne oyunlar oynanır
Oynanır da
Bi saklanbaç oynanmaz
Saklanamazzsın
Saklanılmaz denizde
Çok oldu kaçmak istiyen kendinden
Kaçarken kendini bulmak isteyen
Hiç kaçma
Boşuna uğraştır
Kaçış yoktur
Kaçılmaz denizde
DENİZDE
Unutulmak değil
Unutmak zordur
Hele bi de lacivert değilse
————————–
Kalkan gemilerin düdük seslerinden ürperme
Boyundan büyük dalgalar seni hep geçer bilmezmisin
Denizde herşey oldu olmuştur
Yaşanmıştır anlatılmaz ne uğraşır didinirsin
Güçtür güçlüdür sendeki yaşamı sana vermiş
Denizde yüzün yaşamın elidir sakın ha bırakılmaz
Göğe bak baktın nasıl mavi mavi değil mi gülüm
Ufka bak baktın öylesi mavi değil mi gülüm
Fırçan titremez dizinde boyalar elin bolda bugün
Uydur uydur ben yarattım de kime ne kime neymiş
Doğurmaya doyamayan kadın renginde bir renkte
Resmini yaptığını zannedersin zannetmedin mi
Dünü bildim de sen bilirsin bilmezmisin
Yarın neymiş de sen yarını da bilirsin
Bugünden bana ne ben zaten bitirdim de
Aldın denizi eline tuttum zannedersin değil mi
Denizin ta kendisidir şaşırmak
Avuçlarında kendine şaşırırsın nasıl da şaşırdın değil mi
Deniz hayal ettikçe güzelleşir bilirsin bilmezmisin
Bu resim hiç bitmez başlamıyacaktın gülüm sen ne acemisin
Hayalini yaşar-yaşatırsın olur mu hiç resmi olmaz
DENİZ sen bir ömür sevgilisin yerini kimse almaz alamaz
Talip ÖZCENGİZ
Y.D.O Güverte 1982 / Amatör Yazar – Şair
Uzak Yol Kaptanı