Ağlarmış Güneş
Mavi ateş düşürmüş
Beyaz yelkenler gönlüme
Sohbetim bulutlarla
Kara görmeden geçen
Günler ve gecelerde
Aydınlanmış yüreğim
Yaksın diye tuzu çıktım yola
Zannederim aldım teknemi yanıma
Meğer teknem almış beni yanına
Peşisıra yunuslar neşe içinde
Son şiirlerini okuyor sırayla
Denizde kaybolmuş denizcilerin
Mavistanım nasıl neden bilemem
İçindeyken bile tütüyorsun
Ciğerimin her köşesinde
Rotası yoktur mavinin
Rüzgar nerden eserse essin
Yolunu bulur emanet bedenlerde
Alem diyor bu ne iş
Yahu özenmeyim keyfime
Ruhumu koymuşum ben denize
Bir zehir yutmuşum öldürsün diye
Nerdeeeeee
Yok tadı yaşayan başka bir şeyde
Yanıyor tenim
Yanıyor gözüm
Yanıyor dilim
Ben maviye sevdalıyken
Işık kimden gelir
Unutmuşum
Arkamdan ağlarmış güneş
Talip ÖZCENGİZ
Y.D.O Güverte 1982 / Amatör Yazar – Şair
Uzak Yol Kaptanı